Galerie Larik gaat zich vestigen aan de Oudegracht en neemt tevens ZiZo over. Lees hieronder het persbericht vanuit Reinaerde, de huidige eigenaar van ZiZo.

Voor vragen kan je contact opnemen met Oscar Larik.

— persbericht —

ZiZo blijft open; en hoe!
Na een periode van onzekerheid is er nu gelukkig goed nieuws voor cliënten, medewerkers en vaste gasten van ZiZo. Het geliefde lunchcafé, atelier en de winkel van zorgorganisatie Reinaerde aan de Oudegracht in Utrecht blijft open, zij het in een iets andere vorm. Galeriehouder en maatschappelijk ondernemer Oscar Larik gaat van ZiZo een bruisende sociale en culturele ontmoetingsplaats maken. De locatie wordt omgetoverd tot een café met vergadermogelijkheden, waar je gezellig en goed kunt eten. Daarnaast wordt het huidige winkelgedeelte een galerie. Vrijwel alle cliënten blijven er werken in zowel het café als het atelier, onder begeleiding van medewerkers van Reinaerde.

Maandenlang zoeken naar een passende oplossing
Aan deze nieuwe samenwerking is een maandenlange zoektocht en voorbereiding voorafgegaan. Erika van Leusden en René Gelens (managers bij Reinaerde) zijn dan ook opgelucht en blij dat er een maatschappelijk ondernemer gevonden is. Erika: ‘In de huidige vorm konden we gewoon echt niet verder met ZiZo. Het was financieel niet haalbaar meer.’ Maar de mooie locatie, waar cliënten en collega’s met zoveel trots werken, zomaar opgeven kon ze niet. René vult aan: ‘We zijn open en eerlijk het gesprek aan gegaan met de familie van de cliënten en met onze medewerkers, om samen te zoeken naar mogelijke oplossingen. Ook riepen we de hulp in van de gemeente en Utrechtse ondernemers, om met ons mee te denken. Zo onderzochten we tal van mogelijkheden.’

Voor iedereen een beetje geluk
Tot Reinaerde op het pad kwam van Oscar Larik, die opzoek was naar een nieuwe locatie voor zijn galerie in het centrum van Utrecht. ‘Het ging me aan het hart dat een locatie als ZiZo geen bestaansrecht zou hebben. Ik zag meteen dat we er iets van kunnen maken dat in Utrecht nog niet bestaat’ vertelt Oscar. ‘Een plek waar voor iedereen een beetje geluk te halen valt.’ Het werken met mensen met een verstandelijke beperking lijkt hem een uitdaging, maar ook daar heeft hij alle vertrouwen in. ‘Na de eerste gesprekken viel ik als een blok voor de oprechtheid en de liefde die ze uitstralen.’ Met de galerie gaat hij door waar hij was gebleven. ‘Het voelt helemaal compleet met de nieuwe ZiZo ernaast. Ik hoop hiermee Utrecht echt iets moois te kunnen geven.’ Erika beaamt dat: ‘Niet alleen voor cliënten en onze medewerkers is het fantastisch dat ZiZo aan de Oudegracht blijft voortbestaan; het is een aanwinst voor de stad. We verheugen ons op de samenwerking en gaan er met elkaar een mooie toekomst voor ZiZo van maken.’

Galerie Larik is trots op deze boeiende expositie die doordrenkt is met de rauwe essentie van een kunstatelier. Een kunstwerk wordt meestal pas gezien als alles is uitgewerkt en keuzes zijn gemaakt. In deze expositie lieten we het artistieke proces juist zien en gaven we onzekerheden, experiment en kwetsbaarheid optimaal de ruimte.

Maaike Kramer en Joran van Soest kregen ieder een helft van de galerie om hun werk ongepolijst te tonen en toch vormde het geheel een eenheid. De authentieke energie van creativiteit zorgden voor een ruimte waar de toeschouwer zich kon onderdompelen in de wereld van de kunstenaars.

Gaandeweg de expositie kon er nog veel gebeuren, dus de opening was zeker niet een eindpunt. Alex de Vries schreef voor de opening een tekst en deze werd later als onderdeel aan de expositie toegevoegd.

Een duo expositie waarin het vrouwelijk naakt door zowel Hester Scheurwater en Roland Sohier is omarmd. Scheurwater vanuit haar positie als vrouw en bij Sohier als man. Twee totaal verschillende invalshoeken, maar samen een heel evenwichtig beeld.

Het was ruw, in your face, maar ook poëtisch en romantisch. De performance aan het einde van de expositie had dat allemaal in zich.

Drie kunstenaars die vanuit het materiaal een poëtisch en krachtig beeld hebben gepresenteerd, waarbij de inhoud zich langzaam onthulde. Cecilia Rebergen, Jop Vissers Vorstenbosch en Robin Meyer hebben van de expositie een gesamtkunstwerk gemaakt, waarin ieder werk afzonderlijk ook goed tot zijn recht kwam De lampsculpturen van Vissers Vorstenbosch, de wandsculpturen van Rebergen en de schilderijen van Meyer waren helemaal in balans met elkaar.

Actie om geld op te halen voor de volgende Artist in the World reis naar de Biënnale in Dakar via Marrakesh

Vanaf 19 augustus t/m 2 september bewoonde en beschilderde André Smits, beter bekend als Artist in the World, permanent de galerie. Tijdens deze periode voorzag André de galerie van namen, tekeningen en zijn typerende schilderingen. Ook vonden er performances, optredens en wat zo al plaats. Iedereen kon onderdeel worden van de avontuurlijke reis van Utrecht naar Dakar via Marrakesh door gewoon langs te komen of een van de opties te kiezen om jezelf te laten vereeuwigen.

Groepsexpositie met werk van Paul Segers, Frank Koolen, Henny Overbeek en Monika Dahlberg. Met deze tentoonstelling geeft Galerie Larik een deel van zijn ziel bloot: een eerste selectie van kunstenaars die representeren waar Galerie Larik voor staat, in het verleden, in het heden en in de toekomst. De verhouding tussen kunstenaars en galerie is niet slechts een transactie, maar een zaak van de ziel.

In Soul Station werden verschillende aspecten van die ziel aangeraakt, met humor, energie, speelsheid en improvisatie. Collages, sculpturen, tekeningen, textiel, een installatie, een interventie door André Smits en een performance artistdiner maakten de galerie tot een groot SOUL STATION.

In ruimte 1 werd nieuw werk van Henny Overbeek gepresenteerd. Zijn bekende balpenwerken zijn een nieuwe fase ingegaan en deze werden samen met een uniek groot werk getoond.

Ruimte 2 werd op onnavolgbare wijze ingericht met werk van Vincent Dams. Vincent zal Vincent niet zijn als hij niet weer een prachtige presentatie maakt die zowel de lach als de traan weet te ontlokken.

Met schilderen als uitgangspunt is deze groepsexpositie met werk van Marjolijn de Wit, Michiel ten Bokum en Simon Schrikker samengesteld. Drie schilders, drie stijlen, drie thema’s en toch één passend geheel. Verf blijft bij uitstek het medium om jezelf en de toeschouwer te blijven uitdagen.

Vier net afgestudeerde HKU studenten maakten deze eigen expositie. Bobbie Essers, Boy van der Wal, Lotte Bierman en Sjoerd van der Heyden gekozen uit de eindexamen presentaties van de HKU mochten zelf de galerie te grazen nemen. Het werd een zeer uitgebalanceerde, en inspirerende presentatie. Galerie Larik is trots op de samenwerking met de HKU en ziet uit naar volgend jaar.

Deze groepsexpositie gecureerd door Joyce Overheul was een zoektocht naar een manier om maatschappelijke thema’s over het voetlicht te krijgen. Zou humor werken? De kunstenaars Maarten Bel, Daantje Bons, Elias Cafmeyer, Jeroen Jongeleen, Niels Post, Jip van der Toorn, Liselot Veenendaal en Joyve Overheul zelf hebben alle hun werk ingezet om ons een beetje meer betrokken te krijgen. De ballenbak deed de rest als feestelijke omlijsting.

Een solo-expositie van Vincent Dams. This shit is Bananas als middelpunt om alle series die te zien waren tot één geheel te maken. De presentatie had humor, ernst en melancholie, maar was bovenal van museale kwaliteit. Maar ja, dat kan je ook wel aan deze kunstenaar overlaten.

Een solo-expositie met werk van Monika Dahlberg. Geef Monika een ruimte en ze zet het helemaal naar haar hand met collages, sculpturen en foto’s. De niet te missen BMW van André als middelpunt en de gatekeepers als beschermer van de kunst, ons leven en de galerie. HiHa! H……..l was een waar feestje

Een installatie die de galerie voor 80% vulde. Daarnaast collages en tekeningen die als schets diende, maar op zich staande werken zijn. Het object, laten we het een steen noemen, leefde en deed zijn ding, terwijl er een video speelde waarin de Sloppy Prophet ons wellicht meenam naar the Myths of the near Future.

Je start met 1000 lege vellen A0 papier en 16 uur later heb je 1000 x een kruis. Dit Monomania project van Undog/ Ferry van Zijderveld heeft als performance in februari in de galerie plaatsgevonden. Nu de presentatie van het werk en het bijbehorende boek. Een selectie van kruisen aan de muur en de rest op een stapel. Gekkenwerk.

Een groepsexpositie gecureerd door kunstenaarsduo V&B. Een presentatie met werk van Babs Bleeker, Daan den Houter, Eli Zegers, Eva Spierenburg, Kevin Nieuwenhuijs, Lucas van Eeden, Maaike Kramer, Paco Delmau en V&B zelf. Hier werd onderzocht naar alle manieren en vormen van het maken van een schilderij en de materialen die je daarvoor kan gebruiken. Deze materialen in de natuur kunnen veel schade aanrichten, maar als (kunst)werk juist iets moois te weeg brengen.

Een solo-expositie van Frank Koolen met oud en nieuw werk waarin hij het absurde van het leven perfect net niet weet aan te raken. Was het een grap waar alleen Frank om kon lachen, was het een mislukking of was het gewoon een presentatie van een genie? Een presentatie met verschillende installaties, foto’s collages en een performatief artistdiner.

Een expositie gecomponeerd door Henny Overbeek waarin hij zijn laatste boeken uit zijn project The Books Happen presenteert in een totaalinstallatie waarbij de galerie muren in samenwerking met andere kunstenaars, waaronder Vincent Dams, Sander van Noort, George Korsmit en Marjolijn de Wit, tot boekpagina’s werden gemaakt. De installatie groeide tijdens de expositie door tot het finale einde tijdens de finissage.

Een solo-expositie met werk van Frank Halmans. In deze expositie toonde Halmans voornamelijk nieuw werk dat logischerwijs voortkwam uit zijn eerder werk. De Gebilde zijn nu ruimtes geworden waarvan de muren zijn weggelaten, maar nog steeds duidelijk voelbaar zijn.

Ontwerpen, ontwikkelen en bouwen van de nieuwe galerie samen met het naastgelegen café NAR in het Cartesiuskwartier in Utrecht-west.

André Smits heeft de hele galerie beschilderd met zijn bekende beeldtaal met daarin de namen, foto’s en een werk van de kunstenaars die de 2 voorafgaande weken in hun atelier zijn gefotografeerd.

Een solo-expositie van Hans van der Ham met nieuwe gipsen beelden. Daarnaast ook keramiek, gouaches en zijn bekende oudere sculpturen. Het geheel was een duidelijk beeld van de verbeeldingskracht van van der Ham en zijn waarachtigheid naar de kunst.

Een overzichtsexpositie van het werk van Paul Segers. Hierin werden collages, tekst, video, installaties en tekeningen getoond. De expo opende met een performance van Bullit Head

Een expositie van Nik Christensen en Henny Overbeek met (balpen)tekeningen, schilderingen, collages, sculptuur en installatie.

Tijdens de inrichting is er een gezamenlijk werk/ expositie ontstaan

Een foto-expositie met werk van Ksenia Galiaeve, May Heek en Natascha Libbert.

3 manieren van fotografie. Documentair, installatie en abstract. Alle drie zeer indrukwekkende presentaties.

Een schilders-expositiemet werk van Toon Teeken en Vincent Dams.

Ieder voor zich, maar toch helemaal samen tot een expositie komen. Dat is wat hier gebeurde. En dat was SGoed.

Openingsexpositie met werk van Aldo van den Broek, Nik Christensen, Vincent Dams, Ksenia Galiaeva, May Heek, Hamid El Kabouhi, Henny Overbeek, Paul Segers en Toon Teeken. Met deze expositie wil Galerie Larik laten zien in welke richting men de toekomstige exposities kan verwachten